Zaterdag 20 Juni, Dubuque (Iowa)

Vrijdag, 19 juni; Dubuque (Iowa)

Walter en ik gingen na het ontbijt naar het kantoor van DDI, waar Walter me een rondleiding gaf door het enorm grote magazijn en het kantoorgedeelte. Er waren niet zo veel medewerkers aanwezig, maar degenen die er wel waren heb ik nu eindelijk eens ontmoet.

De meeste kende ik wel van naam, dus het was leuk om hen nu in het echt te zien.

Iedereen had nog wat klusjes te doen, ik kreeg ook een computer tot mijn beschikking, zodat ik het reisverslag nog een beetje kon bijwerken. We zijn ook met iedereen gaan lunchen bij een Mexicaans restaurant, waar men blijkbaar vaker naar toe gaat.

Na de lunch werd ik weer thuis afgezet,vlak er na kwamen ook Dana, JB en de kinderen weer thuis, dus was het een drukte van belang met eten geven, luiers verschonen, baby’s bezig houden en voorbereidingen treffen voor het eten. Het was eigenlijk de bedoeling dat we naar Galina zouden gaan voor het avondprogramma van het Balloon Festival dat daar jaarlijks plaats vindt. Helaas was er ’s morgens al een vreselijk noodweer met storm, wind en regen overgetrokken, heel wat bomen en struiken waren flink beschadigd. Overal lagen takken en bladeren en voor eind van de middag werd er een tweede storm verwacht die inderdaad ook overtrok, dus het eerste gedeelte van het baloon festival werd afgeblazen. Omdat er met heel wat bekenden van Dana en JB was afgesproken en men zich hier allemaal zou verzamelen, werd het een bonte verzameling mensen hier in huis.

Als eerste arriveerden Florie en haar dochter Angie (zij komen oorspronkelijk uit Roemenië en Nienke en Wynia hebben vorig jaar veel met Angie opgetrokken, Nienke vond dat Florie geweldig kon koken en heeft daar enorm van genoten). Later kwamen de vader van JB,

Patty (zijn vriendin) en Gretchen(weer een vriendin van haar), (Big) Tony en zijn kinderen Brack en Bradey (Nienke en Wynia hebben nog op ze gepast vorig jaar). We zouden ook eigenlijk in Galina gaan eten, maar om alleen daarvoor die kant op te gaan, was niet de moeite. Florie bood aan om een geïmproviseerde maaltijd te maken, en dat kon ze! JB’s vader die al in de buurt bleek te zijn, werd gebeld om te vragen of hij de ingrediënten die ze te kort kwam, mee te brengen. Ze maakte een heerlijke pasta met grote garnalen en verse kruiden en salade. Iedereen hielp mee, de baby’s kropen overal tussen door of ze gingen van de één naar de ander.

Na het eten en opruimen, wilden de kinderen van Tony nog een spelletje doen: een soort Hints en iedereen deed mee tot hun grote hilariteit.

Toch gingen we in onze ogen redelijk op tijd naar bed (23.00 uur) want de mannen zouden om 5.00 uur vertrekken om de (lucht)ballon

op te helpen laten van de ballonvaarder die werd gesponsord.

Zaterdag, 20 juni: Galina (Wisconsin)

Walter had z’n wekker op 4.15 uur gezet en trommelde JB en zijn vader op tijd uit bed. Op het terrein van het Ballon Festival bij Galina werden ze opgewacht door Kirk de ballonvaarder, zijn vrouw Missy en zoon Brandon. Nadat de ballon voldoende was gevuld met warme lucht, ging Walter de lucht in voor zijn vlucht, wat een geweldige ervaring was zo ’s morgens vroeg. Een geweldig uitzicht over velden en heuvels, na een vlucht van 5 kwartier was er een happy landing en een champagne-doop! Er werd een bekertje gevuld met champagne en dit moest geknield, zonder met de handen aan te raken in één keer worden leeggedronken. En dat lukte ook nog. Daarna werd de rest van de fles gezamenlijk op de gewone manier leeggedronken.

De heren kwamen voor 9.00 uur terug naar huis, deden allemaal even een dutje en daarna waren we klaar voor de rit terug naar Galina. Er was een babysit gekomen voor de tweeling, dus die gingen niet mee. Galina is een leuk stadje, doet een beetje Europees aan. Straten met oude pandjes, met veel verschillende (cadeau) winkels, restaurantjes, ijstentjes enz.We hadden een heerlijke lunch, buiten op een terras, in de schaduw.Het is Hier in de regio behoorlijk warm (26-30 gr C) met een hoger vochtigheid dus het voeld redelijk benauwd. We pasten ons tempo gewoon aan. We keken na de lunch wat rond in Galina en er werd afgesproken dat we elkaar om 16.00 uur weer bij het restaurant zouden ontmoeten en vandaar naar het terrein van het Balloon Festival zouden vertrekken.

Op een resort, met drie golfbanen, was het te doen: er waren tentjes met eten en drinken er was een show met oude auto’s. Er kwamen steeds meer bezoekers, er was muziek en er kwamen steeds meer ballonvaarders met hun gigantische luchtballonnen met allemaal verschillende kleuren en vormen. We hadden zelf stoeltjes meegebracht, en hadden een goed zicht op het geheel. Mensen zaten op een groot veld en hadden een goed uitzicht op het lager gelegen midden.

Walter, JB en Tony hielpen Kirk die met zijn ballon aan liefhebbers de mogelijkheid gaf voor een soort proefballonvaart, tot een hoogte van ongeveer 20 meter. De ballon zat aan drie kabels vast. Er was belangstelling genoeg voor en de bijdrage die werd gevraagd kwam ten goede aan het kinder diabetesfonds waar voor werd ingezameld. Uiteindelijk kregen de mannen Dana en mij ook zo gek om de lucht in te gaan!!!!!! Waarschijnlijk kwam het van het bier, dat ik normaal nooit drink, maar het was een hele belevenis. Echt eng was het maar even, maar het is heel anders dan een ladder opklimmen, want je gaat gewoon omhoog als geheel, met mand en al en dan gewoon voor je uit blijven kijken, niet recht naar beneden. Gelukkig hadden ook wij een happy landing en zijn we een ervaring rijker!! Het was super!

Nadat we hadden gehopen de ballon op te vouwen en in te the pakken, ging iedereen naar huis, het was donker geworden intussen en iedereen was gaar. Dana bestelde vanuit de auto een aantal pizza’s, die kort na onze aankomst om 22.45 bij huis werden bezorgd en werden opgegeten en daarna lag iedereen snel in bed.