25-30 Juni Houseboat trip 2, Oneida, Chicago

30 juni 2009

 

Donderdag 25 juni: Mississippi

Opnieuw een luilekkervakantiedag, al begon het met betrokken weer, donkere luchten en regenachtig. In Nederland zou je het kunnen vergeten, maar in de loop van de ochtend trok het weer helemaal open, volop zon en hoge temperatuur. Soms bijna te warm om buiten te zijn, binnen op het randje vanwege de airco. Die wordt steeds meteen op hoog gezet en dan is het best fris. Ook vandaag weer heerlijk eten en drinken, de hele dag door, Chris weet niet van ophouden en wordt dan ook nog extra gevoed door John die na elke maaltijd vraagt wat er bij de volgende ronde gepland staat. Hij heeft ook het postuur van een echte Amerikaan en kan de hele dag eten en zijn porties zijn XXL! We gunnen het hem van harte want thuis moet hij zijn eigen potje koken en dat zal niet zo exotisch zijn. Dana en jB gingen weer met hun kindertjes het water in en met al hun hapjes en slaapjes tussendoor hielden ze iedereen lekker bezig. Echt vervelend zijn ze niet en overdag krijgen we ze meestal toch snel stil en in slaap, ’s nachts is het nog steeds een probleem: ze worden meerdere keren per nacht wakker.

Half verwege de ochtend zijn we van ons strandje vertrokken en hebben we een tijdje naar het zuiden gevaren, we gingen opnieuw de sluis door, zonder problemen en we vonden opnieuw een leuk, heel klein strandje waar we weer voor anker gingen. De ankers moesten hoog op een duintje gepland worden en dat was nog even klimmen met die zware dingen en goed oppassen dat je ze niet in je voeten zou krijgen want ze zijn behoorlijk scherp. Walter nam er één voor z’n rekening en Chris en ik de andere. John lag dubbel om onze klimpartij, maar de beste stuurlui staan aan wal, hij kon vanwege zijn postuur en moeilijke knieën geen kant uit. JB stond aan het stuurwiel, ook te bulderen van het lachen en Dana hield de kinderen in de gaten.

De mannen gingen weer vissen, wij zorgeden voor het eten en drinken en volgden de orders van Chris hierin.

’s Avonds hebben we nog lekker lang buiten gezeten, het was een heerlijke zwoele avond.

 

Vrijdag 26 juni: Mississippi – Dubuque

Onze laatste dag op de boot, na het ontbijt ging de familie Priest weer te water, het was wat fris dus de kindjes bleven er niet lang in. Dana kon er geen genoeg van krijgen, zij heeft ook nog een speciale grote zwemband zodat ze in het water ook nog kan lezen. Want o haar boek was zo spannend. Eind van de ochtend zijn we vertrokken van onze stek en zijn we nog wat gaan varen, intussen waren we ook begonnen om de boot op te ruimen, de koelkast leeg te maken en alles wat schoon gemaakt moest worden schoon te maken. Vele handen maken licht werk dus dat was redelijk snel gedaan. We kwamen mooi op tijd aan bij het haventje waar we de boot weer in moesten leveren.

Alle bagage moest van boord gehaald worden en weer in de twee auto’s gepakt worden. Het was erg warm, dus iedereen was blij toen we konden vertrekken, we moesten wel bijna vier uur rijden om weer in Dubuque te komen.

Dana stelde voor om samen nog even naar de Victoria Secret winkel te gaan toen we terug kwamen in Dubuque, omdat Nienke te kennen had gegeven dat ik die wel helemaal leeg mocht kopen voor haar. Het is een soort Hönkemuller en alles is roze vanbinnen. Het is overal volop uitverkoop dus daar konden we van profiteren, wat er is gekocht voor Nienke en Lotte blijft nog even een verrassing en inderdaad er zijn zo ontzettend veel leuke spullen, je kunt bijna niet kiezen.

Voor we naar binnen gingen had Dana Chickenwings besteld die we na ons snelle shopuitstapje zouden ophalen, de anderen zouden intussen de auto’s leeg halen. We konden dus meteen eten toen wij weer terug kwamen en de kippenvleugels waren heerlijk. Chris had nog een salade gemaakt van restjes en een fruit-pie in de oven getoverd. Zij weet van geen ophouden wat koken betreft.

 

Zaterdag 27 juni: Dubuque – Chicago

Na het ontbijt was het tijd om afscheid te nemen, we hebben geweldige dagen gehad met elkaar, het was helemaal super en onvergetelijk. Dana bracht ons naar de luchthaven van Dubuque waar we onze huurauto konden ophalen. Het afscheid van haar viel nog niet mee, ze was aardig emotioneel. Met de auto reden we naar Oneida in Illenois, we gingen op bezoek bij de familie Fink. Walter heeft jaren lang samen gewerkt met Lori, toen zij nog in dienst van bij Double LL. Double LL was een van deerste Amerikaanse klanten van Walter. Het is zo’n 15 jaar geleden dat ze elkaar voor het laatste gezien hebben. Ze heeft twee dochters bij haar tweede man: Brandy( bijna 16, over 26 dagen!) en Tiffany(12). Haar oudste dochter Jessie, die Walter ook vaak heeft meegemaakt is nu 30 en heeft zelf ook twee dochtertjes. Jammer genoeg konden we haar vandaag niet ontmoeten, ze woont te ver uit de buurt. We werden heel hartelijk ontvangen, hebben bij hun thuis geluncht, hun huis bewonderd (ze hebben het 5 jaar geleden laten bouwen, in het kleine plaatsje Oneida (700 inw), maar er is gelukkig voor hun wel een Highschool) en flink bijgepraat. Tegen drie uur zijn we weer vertrokken, richting Chicago. Halfverwege zijn we gestopt bij een shopping Mall, met Dana had ik de smaak te pakken gekregen en veel kans om te winkelen had ik nog niet gehad. We zijn maar drie winkels in geweest, maar ze zijn allemaal gigantisch en je bent zo twee uur verder, maar er is zo ontzettend veel te zien. Hopelijk vinden Roel, Lotte en Nienke het leuk wat we uit hebben gezocht. Het is nu ontzettend jammer dat ze er zelf niet bij zijn om mee te kiezen, maar dan zouden we de winkels waarschijnlijk niet meer uitkomen.

Toen we de Mall na twee uur weer verlieten was het weer nogal omgeslagen, het was helemaal donker geworden en het begonhard te waaien, te regenen en te onweren en we moesten nog zo’n kleine twee uur rijden én eten. We besloten om iets uit te kiezen bij één of andere drive-in keten, eigenlijk tegen Walter’s principes, maar voor de zaterdagavond moest het kunnen en het was best te eten!

Daarna …… op naar Chicago, bet hulp van de GPS was dat een fluitje van een cent, we reden door die enorme stad alsof we prima de weg wisten en kwamen keurig bij ons hotel uit, in een zijstraat van dé winkelstraat van de stad. De bagage werd naar de kamer gebracht en de auto werd voor ons geparkeerd in een garage, die moesten we de volgende ochtend bij een ander hotel in de buurt afleveren. Het hotel is helemaal prima, de kamer is een beetje trendy, niet overdreven luxe. Het advies is om de deur op slot te houden, met een ketting als extra beveiliging, niet open doen als er wordt geklopt, eerst door het spionnetje kijken en de receptie bellen om te checken of ze iemand gestuurd hebben! Dit is Chicago, je kunt blijkbaar van alles verwachten er lopen ook in het hotel hele bijzondere figuren rond, maar het is op zich niet beangstigend.

 

Zondag 28 juni: Chicago

We hadden prima geslapen en gingen eerst de huurauto naar een ander hotel in de buurt brengen, ook nu weer liet de GPS ons niet in de steek, wat een uitvinding! Het hotel was niet ver, dus we liepen terug naar de buurt van ons hotel om eerst te ontbijten. We hadden een lijstje met aanbevelingen, dus daar hebben we gebruik van gemaakt. Het was druk vanwege de zondag en er waren veel bijzondere mensen te bekijken. Het ontbijt was prima, er is ontzettend veel te kiezen en soms is het een gok wat je uiteindelijk voor je neus krijgt. Veel gerechten, ook met brood en cake zijn warm, dat is even wennen, niet echt mijn keuze, maar goed. Een small koffie is in onze ogen een enorme beker! Na het ontbijt zijn we dé winkelstraat in gegaan: de Magnificent Mile wordt het genoemd en er zijn enorme winkels van allerlei duurdere zaken. We hebben eigenlijk maar de helft gehad denk want het kost heel veel tijd. Alle dure merken zijn er natuurlijk ook, denk ik met mijn originele Longchamp rugzakje er wel ‘bij’ te horen, vergeet het maar vergeleken bij Prada, Louis Vuitton en weet ik veel! Maar weer snel naar buiten, het heeft ook geen zin om op die prijskaartjes te kijken. Gelukkig zijn er ook veel winkels met aangenamere assortimenten, er is een enorme Disney shop, je kijkt echt je ogen uit en in Macy (een soort Bijenkorf) is een grote shop in een shop: Girls paradise shop. Er worden poppen verkocht, vergelijkbaar met Baby Born en een tieneruitvoering in weet ik veel hoeveel verschillende uitvoeringen. Ze hebben allemaal namen en dan alle kleding en accessoires, je kunt het zo gek niet verzinnen of het is er. Moeders en dochtertjes lopen te kwijlen. (sommige moeders zijn trouwens zelf net poppen!). Met tassen vol gaan sommigen naar buiten, hoezo economische recessie ?

Na passen en wikken en wegen zijn we uiteindelijk aangekomen bij Forever XXI, dé favoriete winkel van Lotte. Ik kan het me nu helemaal voorstellen,nogmaals zo jammer dat ze er zelf niet bij is, wat moeten we kiezen, maar eigenlijk alles is ook hier weer leuk dus hopelijk past het en valt het in de smaak. Spannend!!!!!

We komen uitgeput bij het hotel aan, even een uurtje rusten en dan: met een taxi naar een theater: een optreden van de Blue man Group. Wat een spektakel, niet uit te leggen.

Nienke was er ook geweest en heeft ons op het hart gedrukt om ook te gaan. Er waren drie kerels die een show gaven van dik anderhalf uur met percussie en een heel bijzondere vorm van entertainment met behulp van allerlei moderne snufjes. Nogmaals het is niet uit te leggen, je moet dit zelf zien en het publiek werd overal bij betrokken.

Met een taxi weer terug naar het hotel, en we wilden ook nog wat eten al was het al na negen uur. In de straat van het hotel zijn ook wat restaurantjes, maar de meeste sluiten al vroeg. We stonden even te overleggen, komt er een brandweerauto aan met gillende sirene, die stopt voor ons hotel, in een mum van tijd waren er zo’n 12 brandweerwagens, in allerlei soorten. Brandweermannen het hotel in, wij zagen geen rook, maar je weet het niet. Steeds meer mensen bleven staan. Onze nieuwe spullen dachten we nog……. (plus de rest natuurlijk). Walter vroeg zich al af waar we zouden moeten slapen en ik dacht: blij dat we buiten staan en niet binnen zijn. Uiteindelijk vertrok de hele stoet al werd er toch iemand op een brancard, met zeerstof (net ER) met een ambulance afgevoerd. Blijkbaar toch ergens rook op een kamer. Gelukkig liep dit dus goed af. Daar waren we Heeeel blij om.

We vonden nog een prima restaurant om de hoek waar we heerlijk hebben gegeten.

 

Maandag 29 juni: Chicago

Ditmaal ontbeten aan de overkant van het hotel, we hielden het bescheiden. We hadden besloten om een speciale buskaart te kopen waarmee je de hele dag kunt toeren, je kunt uit- en opstappen wanneer je wilt (hop on – hop off) en vanaf de route ook nog een aantal zijroutes nemen. Blijf je aan boord en doe je de toer zonder te onderbreken, dan ben je 2,5 uur kwijt. We stapten in een open dubbeldekker en hebben zo heel veel van Chicago gezien en van de tourgids er over gehoord. Het was een hele belevenis. In Millennium park zijn we eruit gegaan, dat was ook weer iets heel bijzonders, vandaar hebben we een side-tour gemaakt naar Chinatown, dat viel een beetje tegen, was kleiner dan we verwacht hadden. De rest was echt geweldig. Ook op museum gebied is er enorm veel te zien. . Tijd voor een museum was er jammer genoeg niet.

Op de terug weg naar het hotel toch nog een paar winkels in, hopelijk komen we uit met ons gewicht op de terugreis.!

We zijn gaan eten bij de Cheesecake Factory, op advies van Dana. Het was heerlijk, we hadden beiden een steak, dat hadden we tijdens onze hele reis nog niet echt gedaan en het hoort toch bij Amerika, dus vooruit. De naam van het restaurant zegt het al: er was een assortiment van cheesecake desserts van heb ik jou daar!!!!! Wat zouden we kiezen? Walter koos een chocolate iets, zo’n enorm stuk ……. Daar kun je wel met drie personen van eten!!! Gelukkig was er een doggy bag!!!! Ik had een iets bescheidener stuk met kersen, maar kreeg het ook niet op! Dat wordt dus een zoet ontbijt morgenochtend!

We wilden eigenlijk vanavond nog naar de Navy pier bij Lake Michigan, maar het is te ver om te lopen en we waren redelijk ‘done’ , dus dat wordt een volgende keer.

We hebben toch een klein beetje van Chicago geproefd op deze manier. Morgen gaan we de tassen opnieuw herinpakken en dan zit het er op. Vroeg in de middag vertrekken we richting vliegveld, we vliegen rond 4 uur terug naar Amsterdam na een werkelijk fantastische vakantiemaand! Woensdag om even na 7 vroeg in de morgen hopen we veilig in Amsterdam te landen na een onvergetelijke heel bijzondere en erg lange vakantie.

Foto’s

3 Reacties

  1. Nienke:
    30 juni 2009
    We Loveeeee Chicago!
  2. helder.opa bob:
    30 juni 2009
    Welkom thuis.Volgens de verslag geving zal het lijnen worden maar dat zit er aan zo`n vacantie aan vast Heerlijk toch.Groeten Opa Bob
  3. Trix:
    30 juni 2009
    Hallo, Marja en Walter
    Welkom terug in Heeze.
    De verslagen waren leuk om te lezen.
    Maar om het uit jullie monden te horen is nog prettiger.
    Geniet van het thuiskomen en het weerzien van jullie schatten.
    groetjes Trix